Roman Holc - Teatr Lalka

Od 1987 roku w zespole Teatru Lalka. Dyplom aktora-lalkarza otrzymał w 1982 roku. Związany z Teatrem na Rozdrożu (1978-1980) i Teatrem Guliwer (1980-1982) w Warszawie.
Od 2006 roku prowadzi przy Teatrze Lalka Otwartą Scenę, która grupuje młodzież z placówek opiekuńczo-wychowawczych. W ramach jej działalności miały miejsce premiery, m.in.: Wyspa Słoneczników (2006), Rękawiczka (2011) oraz przygotowane wspólnie z Katarzyną Uhmą, m.in.: Podwórko (2015), Krzesło (2017). Prowadzi także grupę teatralną z Gimnazjum nr 1 w Piastowie, z którą zrealizował 11 premier na scenie Lalki. Prowadzi zajęcia z animacji teatralnej na kulturoznawstwie na Uniwersytecie Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie (od 2010). Przez wiele lat  prowadził kursy animacji dla nauczycieli i instruktorów teatralnych organizowane przez Mazowiecki Instytut Kultury.

Współpracował przy animacji w przedstawieniach: Opowieść o zwyczajnym szaleństwie (2005) i Pippi Pończoszanka (2007) w reżyserii Agnieszki Glińskiej w Teatrze Dramatycznym w Warszawie. A także w programach dziecięcych TVP: Ciuchcia, Ziarno, Lizak (1990-2000), Ala i As oraz TVN: Małych wiadomościach DD (1992-1994), Mini Playback show.    

Laureat I Nagrody Aktorskiej na XV Ogólnopolskim Festiwalu Teatrów Lalek w Opolu za rolę Piórkowskiego w Janie Tajemniku w reżyserii Ewa Sokół-Maleszy (1991). Odznaczony Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze − Gloria Artis (2008).

Moje ulubione role:  Bosman w Robinsonie, w reżyserii Ondreja Spišáka. Niezwykły spektakl, bo niezwykła osoba reżysera. Podróż do moich własnych dziecięcych marzeń o żeglowaniu, inspirowanych przygodowymi lekturami. ... Czytaliście Wyspę Skarbów? Żyd w Szopce krakowskiej, w reżyserii  Bohdana Radkowskiego. Uroczyste spotkanie z widzami w każde Święta Bożego Narodzenia od 30 lat! Oglądane przez kolejne pokolenia. Wyjątkowe przeżycie  dla całego, tego samego od premiery, zespołu. Dla mnie także. Wiele spektakli Lalki jest dla mnie „ulubionych”. Bo nowe. Bo za każdym razem z innym reżyserem, inną osobowością, innym widzeniem świata. Świata ożywionej plastyki. Bo nowe wizje, metody. Nowa przygoda. To nasze życie.