Jarosław Kilian, który wybrał Krzesiwo na inaugurację dyrekcji w Teatrze Lalka, po mistrzowsku ożywia to, co pozornie nieożywione. Baśń Hansa Christiana Andersena realizuje w konwencji teatru lalek rewelacyjnie animowanych przez aktorów-lalkarzy.

Jarosław Kilian, który wybrał Krzesiwo na inaugurację dyrekcji w Teatrze Lalka, po mistrzowsku ożywia to, co pozornie nieożywione. Baśń Hansa Christiana Andersena realizuje w konwencji teatru lalek rewelacyjnie animowanych przez aktorów-lalkarzy. Ten akt twórczy przypomina grę prowadzoną przez dziecko, które siłą wyobraźni uwalnia postać bytu zaklętą w zabawkach, ustawia je w nieoczekiwanych konfiguracjach, tworzy fascynujące światy, snuje nieprawdopodobne historie. Z wiekiem ta zadziwiająca umiejętność słabnie, u dorosłych właściwie znika. Bywają odstępstwa od reguły, a Krzesiwo w reżyserii Kiliana jest przykładem, że dziecięcą zdolność fantazjowania udaje się zachować na dłużej. Znakomitych pomysłów odwołujących się do wrażliwości dziecka jest tu tak wiele, że można by nimi obdzielić kilka przedstawień.